بـــِــرکه اشــــک ریخت
وقتـــی مـــــاه را
در بَــرَش تنـــها عـــــکس دید
دل نـــهان کرد از عشــق ِمــــاه
اما چه ســــود هرچـــه بــود نقش ِبــرآب دیـــد
دل تمــــنایی نـــدارد
جز صــــدای همــــدلی هــای ِیـــار
زخـــــم میخـــورد به دل ، داغ داغ
وقتی نباشـــد در مســـیر ِســــخت ِ راه ،
همـــرهی بی تکلــــف تا ســـر قله ی ِ عشق
پـــا به پـــا .....
.
شباهنگ (ن ثانی)