همیشه باید کسی باشد...
که اگر سکوت کردی، بفهمد …
کسی باشد که اگر بهانهگیر شدی بفهمد...
بفهمد که دلت برای چه چیزهای کوچکی تنگ شده است
بفهمد که دلت برای قدم زدن زیرِ باران
تنگ شده است
همیشه باید کسی باشد همیشه ...
نازنینم؛
دلتنگ غزلهایی هستم که عاشقانه های تو را می سرود؛
و ترانه هایی که یاد تو را زمزمه می کرد...!
آخ...!
آن پوزخند چیست که روی لبانت نشسته؟!
اصلا بگو بدانم؛دلتنگی از نگاه تو چیست؟
نه! بگذار من تعریفش کنم؛
که لحظه به لحظه با او دست به گریبانم!
دلتنگی،حال دل من است؛
که در هوای بی تو،خفگی را هر دم تجربه می کند!
گفتی هر چه می خواهی برایم ناز کن،خریدارم؛
اما نازم را که تاب نیاوردی هیچ،دست نوازشی هم بر سرش نکشیدی!
می دانی این دل،تو که نباشی،یتیم است!؟
کاش در این هوای آلوده به تنهایی؛
دلم را از تعطیلی درآوری!
کاش به سلامی...نه؛به نگاهی...نه؛
به یادش بخیری...
نفس...نفس... نفسم را تازه کنی؟!
سکوت عجیبی دارد اینجا
تنها من مانده ام و خیال بودنت، خنده هایت و نوشته هایم که ...
با دلم چه کرده ای!؟ با من چه می کنی !؟
دلم برایت تنگ می شود
وقتی می خواهمت
وقتی بلند بلند می خوانمت و نیستی،
تنهایی عجیبی است
دیوانه ام می کند گاهی ...
می دانم آرزوی دیدنت فقط خیالیست شیرین ...
کاش اینجا بودی
درست روبروی من!
سکوت می کردیم و در آن سکوت
من جرعه جرعه از شهد نگاهت سیراب می شدم
کاش می دانستی دلتنگی با دلم چه ها می کند...
ﺭﻓﺘﻦ ﺧﺎﺻﯿﺖِ ﺗﻤﺎﻡِ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﺳﺖ !
ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﺩﻭﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭی
ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ،ﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﻭﺯِ ﻣﻪ ﺁﻟﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ
ﯾﺎ ﯾﮏ ﻇﻬﺮِ ﺩﺍﻍ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﯾﺎ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ ﺩﻟﮕﯿﺮ
ﺷﺒﯿﻪِ ﻣﺴﺎﻓﺮﯼ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ
ﻭ ﺗﻮ ﻣﯿﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﻫﻢ
ﺷﺒﯿﻪِ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ،
ﻫﺮﺷﺐ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗِﺶ ﺭﺍ
ﺯﺧﻢ ﻣﯿﺰﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺎﻭﺭﺕ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﯾﺎﺩ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺟﺰ ﺭﻓﺘﻦ،ﻧﻤﺎﻧﺪﻥ !
دلِ آدم چه گرم می شود گاهی ساده ...
به یک دلخوشی کوچک ...
به یک احوالپرسی ساده ...
به یک دلداری کوتاه ...
دوست داشتن ساده است و باور کردنش سخت
تو ساده باور کن که من سخت دوستت دارم . . .
ساعت شنی به من یاد داد
باید خالی شوی
تا پُر کنی کسی را،
دلی را، چشمی را، گوشی را....
خالی کنی خودت را از نفرت تا پُر کنی کسی را از عشق...
خالی کنی چشمت را از کینه تا پر شود چشمی از آرامش...
یادت باشد
ساعت شنی روزی می چرخد
و این بار این تو هستی که پُر میشوی
از آنچه خودت پُر کرده ای دیگران را....