درد را در قفس سینه فشردیم ,دریغ

درد را در قفس سینه فشردیم ,دریغ!

دل خود را به کف غصه سپردیم,دریغ!

 

گر چه مجموعه به مجموعه سرودیم غزل

ما به درد دل یک فرد نخوردیم دریغ!

 

سال ها خورده غم خوب و خراب دنیا

غصه های دل خود هیچ نخوردیم دریغ!

 

روزگاریست که تلخابه ی غم‌های زمان

نوش جان کرده بسی باز نمردیم دریغ!

 

بار‌ها دست ندامت به سر خویش زدیم!

لیک دستی به سر خسته نبردیم دریغ!

 

فردوس اعظم