چندیست که در دام نگاه تو اسیرم

چندیست که در دام نگاه تو اسیرم

درگیر زمستانم و دلبسته ی تیرم

 

هر توبه که مستلزم نشکسته شدن نیست

این عشق خطاییست که باید بپذیرم

 

در راه پر از برکه و مرداب و تباهی

صد شکر به دریای تو افتاده مسیرم

 

خوشبخت ترینم اگر امشب بگذاری

از گوشه ی لب های ترت بوسه بگیرم

 

من آدمک برفی و تو شعله ی عشقی

راضی شدم امشب که به یک بوسه بمیرم

 

 

سعید حسن زاده