ﺭﻓﺘﻦ ﺧﺎﺻﯿﺖِ ﺗﻤﺎﻡِ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﺳﺖ !
ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﺩﻭﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭی
ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ،ﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﻭﺯِ ﻣﻪ ﺁﻟﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ
ﯾﺎ ﯾﮏ ﻇﻬﺮِ ﺩﺍﻍ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﯾﺎ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ ﺩﻟﮕﯿﺮ
ﺷﺒﯿﻪِ ﻣﺴﺎﻓﺮﯼ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ
ﻭ ﺗﻮ ﻣﯿﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﻫﻢ
ﺷﺒﯿﻪِ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ،
ﻫﺮﺷﺐ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗِﺶ ﺭﺍ
ﺯﺧﻢ ﻣﯿﺰﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺎﻭﺭﺕ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﯾﺎﺩ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺟﺰ ﺭﻓﺘﻦ،ﻧﻤﺎﻧﺪﻥ !