اینایی که میگن می ترسن بعد جدایی،
کسی رو راه بدن توو حریم شون،
در واقع از اومدن آدم جدید نمی ترسن...
اینا می ترسن آدم جدید بتونه جوری دوستشون داشته باشه
که بتونن آدم قبل رو فراموش کنن!
اینا نمی خوان مدل دوست داشته شدن
شون رو حضور یه غریبه عوض کنه...
اینا می دونن هر چی که بود همون بود که بود...
همون دوست داشته شدن
و دوست داشتنی
که نه هورمونا توش دخیلن و نه مقتضیات زمونه... !