واقعیت این است ؛
گاه هیچی را میخواهی و این بخشِ مهمی از زندگیست!
این نه افسردگیست، نه خیانت، نه دوست نداشتن، نه تحمل ، نه صبر، نه قضاوت، نه حماقت نه هیچ چیزِ مرسوم و مدامی،هیچ اسمی ندارد!
باور کن هیچی خودش ، بخشی از زندگیست! شاید نوعی از آرامش است!
یادت می آید ، بارها پرسیدم تو به چه فکر می کنی؟!
گفتی : هیچی!
وقت هایی که خیره می شدی و گوشه لبت لبخندی از سرِ سکوت بود.
من از روی تو زندگی را تعریف می کنم، اگر تو به هیچی فکر می کردی،پس حتما بخشی مهم از زندگیست