همیشه بخشی از آدم جایی جا می ماندآدم میروداما بخش مهمی از او جایی جا می مانددر اتاق کودکیزیر درختانییا در چشمهای عابریآدم نمیداند چه گــم کرده استهمیشه بخشی از او نیست