نرسیدن ، تجربـہ اے

نرسیدن ، تجربـہ اے
بـہ مراتب تلختر از، از دست دادنـہ .
آدم وقتے ڪسے رو از دست مے ده،
اـ؋ـسوس خاطراتش رو مے خورہ ،
گاهگاهے بـہ یادش مے اـ؋ـتـہ ،
بغض مے ڪنـہ و این نبودن ،
قلبش رو بـہ درد میارہ ، اما حداقل
گذشتـہ اے وجود دارہ ڪـہ بـہ خاطرش گریـہ ڪنـہ ...
وقتے نمے رسے ، خیال پرداز مے شے ،
لحظـہ بـہ لحظـہ خودت رو جاهاے مختلـ؋ تصور مے ڪنے .
انقدر ڪـہ دیگـہ نمے دونے چے واقعیتـہ و چے تَوهم...
انقدر ڪـہ نمے بینے ڪسے ڪـہ هست، هیچوقت نبوده.
آدمِ بے خاطرہ ، آدمِ نرسیدہ ست ، ڪـہ چیزے براے از دست دادن نداره ...