دوری ات با واژه ها رام نمی شود

دوری ات
با واژه ها رام نمی شود
شعر برایم اندوه می آورد
انگار زیبائی
هرگز به من تعلّق نداشته است
انگار خنده ی سبزش
هرگز درون من اتفاق نمی افتد
و این همه
دلیلِ نبودِ واضحِ توست
که باران را به گریه می اندازد
و پروانه ها را
خانه نشین کرده است