به گریه مُبتلاترم

به گریه مُبتلاترم
به بغض های پشتِ هم
به خنده های زورکی که تَن نمیدهد به غم !

مرا به سمتِ خانه ات
به راهِ امنِ خلوتت
مرا به بودنـت ببر ...