انصاری فرد:آنها که در حد کارلوس نیستند،حرف نزنند/به همبازیانم بگویم کروش چرا استعفاد داده، می خندند!
ورزش > فوتبال ملی - مهاجم تیم ملی می گوید نکند مسئولان توقع دارند تیم ملی وسط پاساژ یا خیابان تمرین کند!
سعید اکبری/ خبرآنلاین؛ از یونان همچنان خبرهای خوشی می رسد. در این چند ماه گوش ها عادت کرده بود که از یونان بشنود، وضعیت اقتصادی خراب است، مردمش گرسنه هستند، کشور در حال انحلال است و... امروز اما مدام خبر می رسد؛ مهاجم ایرانی پانیونیوس گل زد. او که البته بارها گفته چیزی از ریاضت اقتصادی در یونان ندیده. کریم در ادامه گلزنی هایش، یکشنبه شب هم موفق شد دوباره گل بزند. به بهانه درخشش او سراغش رفتیم اما گفت تمایلی به مصاحبه ندارد و تنها می خواهد تمرکزش را روی تمرینات و بازی هایش بگذارد. ولی وقتی گفتیم که تنها قصد داریم درباره تیم ملی و اتفاقات اخیر حرف بزنیم، انصاری فرد نتوانست سکوت کند....
آقای انصاری فرد سریعا سراغ سوالات مهم می رویم. کارلوس کروش سرمربی تیم ملی استعفا داده است. او از این ناراحت است که منابع مالی برای تیم ملی وجود ندارد. تیم ملی همچنان از نداشتن زمین تمرینی، لباس، بازی دوستانه و اردو رنج می برد. با توجه به این شرایط، فکر می کنی چه اتفاقاتی در پیش است؟
او از همه والا ما تکلیف خودمان را در ایران نفهمیدیم. می خواهیم به جام جهانی برویم یا نه؟ اگر مسئولان می خواهند به جام جهانی برویم، باید یکسری چیزها را مهیا کنیم. مثل این می ماند که به یکی بگویند زنده بمان ولی غذا نخور. زنده بمان ولی هیچ چیز استفاده نکن. مگر می شود؟ مصداق همین وضعیت ماست. مگر می شود بدون زمین و لباس ما فوتبال بازی کنیم؟ انصافا خنده دار است که ما در فوتبال مان از این بحث ها داریم. خنده دار است که تیم ملی یک کشور 80 میلیون نه زمین تمرینی دارد و نه لباس. این ها هم چیزهایی نیستند که الان سرش دعوا باشد. سال هاست مشکل داریم. خنده دار است که الان دعوای سرمربی تیم ملی ما و فدراسیون فوتبال سر این چیزهاست. به خدا عالم و آدم اگر بهفمند دعواها سر این چیزهاست، خنده شان می گیرد. مسخره عام و خاص می شویم. بگوئیم داریم سر زمین دعوا می کنیم؟ سر زمین؟ واقعا خنده دار است.
الان تیم ملی ایران زمین تمرینی ندارد. اردوی اسفندماه تیم ملی هم روی هواست چون زمین تمرینی در تهران نداریم.
من نمی دانم، باید کجا تمرین کرد؟ روی زمین چمن دیگر؟ نکند می خواهند ما وسط بازار و پاساژ تمرین کنیم؟ یا برویم روی آسفالت کار کنیم؟ ما باید روی زمین چمن تمرینات خود را انجام بدهیم. الان تیم ملی یکسری ابزار می خواهد. اینها هم نه برای کریم انصاری فرد است نه کارلوس کروش و نه ایکس و ایگرگ. همه اش برای تیم ملی ایران است. وقتی زمین خوب داشته باشیم، آیندگان هم می توانند از آن استفاده کنند. مگر ما داریم زمین را برای زمان کروش و این تیم درست می کنیم؟ قرار است بعد از کروش زمین را خراب کنیم؟ سال ها قبل زمین آزادی را ساختیم و الان فوتبال ما چه سودی می کند؟ چه اشکالی دارد یک زمین چمن هم در کمپ برای تیم ملی و البته برای تیم های ملی بسازیم؟ تازه قرار نیست که زمین برای کروش باشد و سندش را به اسم او بزنند.
کروش همیشه می جنگد. او در بدترین شرایط هم استعفا نداده و همیشه از ماندن حرف زده است. با استعفای اخیر او پیداست که دیگر خسته شده است و انگار شرایط به جایی رسیده که شاید تغییرات روی نیمکت ایران اتفاق بیفتد.
کسی می تواند منکر این شود که کارلوس کروش اسم بزرگی دارد؟ یکی از دلایلی که باعث شد تا فوتبال ما در سال های اخیر قدرتمند شود و در رده اول آسیا قرار بگیریم، اوست. هیچ کارشناسی نمی تواند خلاف این حرف را بزند. کروش روی تیم ملی ما شناخت دارد. باید او روی نیمکت داوم داشته باشد. حالا نتیجه به کنار، او چند سال است دارد کار می کند و فوتبال ایران را به خوبی می شناسد. بازیکنان را می شناسد و می داند شرایط روحی و روانی بازیکنان چطور است. اگر ما بخواهیم یکی غیر از او را بیاوریم، باید از اول این راه را شروع کند. تا همه را بشناسد که کار ما در مسیر جام جهانی تمام است. از دست دادن یکی مثل کروش نه تنها هزینه سنگینی برای فوتبال ما دارد، بلکه یک ریسک بزرگ برای ایران است. همین الان رفتن ما به جام جهانی سخت است ولی بدون کروش خیلی خیلی سخت تر می شود.
ظاهرا پول هست. کروش بارها گفته اگر پول هست برای تیم ملی بزرگسالان هم باشد. کفاشیان در مصاحبه اخیر خود گفت فدراسیون فوتبال 5 میلیارد تومان برای تیم امید هزینه کرده. 1.5 میلیارد هم که حبیب کاشانی مدیر تیم آورده بود. پس فدراسیون آنقدرها بی پول نیست.
من یک چیز بگویم. چرا برای تیم ملی امید 6.5 میلیارد هزینه کرده اند؟ باید 10 میلیارد هزینه می کردند. ما باید سرمایه گذاری بیشتری می کردیم. تیم ملی بزرگسالان هم که سرآمد همه تیم های ملی ماست. پس این تیم جایگاه خاصی باید داشته باشد و بهترین ها در اختیارش قرار بگیرد. باید بهترین ابزار را به تیم ملی بدهیم که بتوانند نتیجه بگیرند. اگر ژاپن و کره و استرالیا از آسیا فراتر رفته اند، به خاطر امکاناتی است که دارند. داشتن امکانات برای تیم های ملی یک چیز عادی است.... واقعا رویم نمی شود در یونان به سوالات همبازی هایم جواب بدهم. الان از من بپرسند چرا کروش استعفا داده، بگویم دعوا سر زمین و لباس است؟! واقعا چه جوابی باید به آنها بدهم؟
البته خیلی ها در دنیا از این مشکلات ایران با خبر هستند. مثلا قبل از جام جهانی بحث کمبود لباس و اینکه اجازه ندارید با بازیکن حریف لباس عوض کنید، مثل توپ صدا کرد و حتی سوژه تمسخر رسانه های خارجی شد.
قبل از جام جهانی که بحث زیاد بود. آخر سر همه چیز مشخص شد. ببیند لباس یک چیز مشخصی است در فوتبال. آخر این چه چیزهایی است که در فوتبال ما مشکل به حساب می آید؟ به خدا خنده دار است. اگر یک کشور ضعیف بودیم و برندی نمی آمد، می گفتیم اشکالی ندارد ما بدبخت هستیم ولی کشور ما ضعیف نیستم. اصلا بحث من ورزش نیست. ایران کشوری است که کل دنیا آن را می شناسند و خیلی ها دوست دارند به ویژه بعد از تحریم به ایران بیایند و یک بیزینسی شروع کنند. با اتفاقاتی که اخیرا افتاد، الان خیلی از برنده ها از خدایشان است به ایران بیایند و تیم ملی را ساپورت کنند. پس مشکل چیست؟ مگر می شود برندها تمایلی نداشته باشند؟ آنها حاضرند پول هم بدهند تا با ایران کار کنند. تحریم ها هم که تا حدود زیادی از بین رفته است. پس مشکل کار کجاست؟ شما باور می کنید که هیچ برندی سراغ تیم اول آسیا نمی آید؟
هزینه درست کردن زمین چمن هم آنقدرها زیاد نیست. آخرین تصاویر از زمین چمن نشان می دهد که عمرش تمام شده است.
من در تمام رده های تیم های ملی بازی کرده ام. یادم هست در تیم زیر 12 سال عضو بودم و آن موقع در همین زمین شماره یک کمپ تمرین می کردیم. زمین اندازه دو زمین فوتبال است و معمولا چند قسمتش می کنند. قشنگ یادم هست یک روز همزمان با تمرین ما، تیم ملی بزرگسالان هم وسط زمین تمرین می کرد. آن روز آقای مزدک میرزایی هم حضور داشت و حتی از من مصاحبه گرفت که پرسید چه کسی داری بازیکنان تیم بزرگسالان آنطرف زمین هستند و کنار شما تمرین می کنند؟ من دست و پایم را گم کرده بودم و نمی دانستم چه بگویم. تا آنموقع بازیکنان بزرگ تیم ملی را از تلویزیون دیده بودم. این خاطره را گفتم که بگویم همان موقع در همین زمین شماره یک تمرین می کردیم. بعد چند زمین دیگر درست کردند که یکی از آنها مدام خراب می شد که آخر چمن مصنوعی شد. بحث ما این است که الان زمین داریم ولی نمی توانیم از آن استفاده ای کنیم. این خیلی بد است. مگر ما ندار هستیم؟
البته یکی از مسئولان تیم ملی نقل کرد که اینفانتینو گفته است فوتبال اروپا هم امکانات ایران را ندارد!
ببیند من پارسال در اسپانیا بازی کردم و الان هم در یونان هستم. چطور امکانات ما برابر است که در اروپا اصلا بحث زمین و لباس پیش پا افتاده است ولی در کشور ما یک اصل است؟ در اروپا لباس چیز تعریف شده است. برندها به مدت یک سال موظف هستند که لباس های تیم را تامین کنند. هر کدام هم موظف هستند یک مغازه لباس فروشی در کنار در ورودی VIP استادیوم ها داشته باشند. الان برند لباس ما در پانیونیوس تمپو است. فرقی ندارد کلا چه برندی به تن کنید. آنها وظیفه دارند شما هر چند دست لباسی که بخواهید، در اختیارتان قرار دهند. حتی به شما می گویند می خواهید بپوشید یا هدیه بدهید؟ اگر بگوئید هدیه است، کادو می کنند و در اختیارتان قرار می دهند. شما هیچ هزینه ای پرداخت نمی کنید. تازه این برندها درصد کمی از سود فروش لباس ها را برمی دارند. حالا ما در ایران کجای کاریم؟ لباس که نداریم هیچ، مدام درباره زمین چمن حرف می زنیم. در اروپا بهترین زمین ها در اختیار تیم هاست. وقتی شما از زمین تمرین بیرون می آیی 5،6 نفر به داخل زمین می روند تا آن را درست کنند و آماده شود برای تمرین بعدی. آنوقت تیم ملی اول کشور ما یک زمین چمن ندارد.
پس این قیاس قیاس عجیب و غریبی است.
ما بهترین امکانات را داریم. کمپ به این بزرگی داریم ولی زمینش مورد استفاده نیست. مثل این است که در زمین پورشه داری ولی بنزین ندارد و باید در پارکینگ بماند. الان این دقیقا وضعیت ماست. بهترین ها را داریم ولی بنزینش را نداریم.
اسلامیان نایب رئیس اول فدراسیون فوتبال دیروز انتقاد کرد که ایران به کروش امکانات نمی دهد و تازه در این بین بعضی ها او را می زنند.
کروش اسم بزرگی است. او یک مربی فوق العاده و قابل قبول است. نه تنها بازیکنانی که در تیم ملی هستند بلکه بازیکنانی که در تیم نیستند و دعوت نمی شوند هم از او تعریف می کنند. شاید بگوئید چون من در تیم ملی هستم تعریف می کنم ولی شما بروید سراغ بازیکنانی که حتی در تیم نیستند. از آنها بپرسید که نظرشان درباره کروش چیست؟ همه قطعا از او تعریف می کنند. ما باید قدر مربی بزرگی چون کروش را بدانیم. باید از او استفاده کنیم. چرا نباید از کروش استفاده کنیم تا فوتبال ما را جلو ببرد؟ چرا او را اینقدر اذیت می کنیم؟ با این کارنامه و این رزومه به ایران آمده، باید به او احترام بگذاریم. به حضور این مربی در ایران مثل یک فرصت نگاه کنیم و فرصت سوزی نکنیم. او به ایران آمده. با جان و دل کار می کند. زحمت می کشد. ثمره کارش را هم همه دیده اند. مردم او را دست دارند. ما هم بازی می کنیم تا مردم راضی و شاد باشند. هر وقت نظرسنجی می گذارند او بالای 80 درصد رای می آورد. مردم دوست دارند بمانند. همه می بینند چه کارهایی می کند. امیدوارم کسی که بزرگ فوتبال ایران است، به تمام این داستان ها پایان دهد و بتوانیم از کروش استفاده کنیم و کروش ها را به ایران بیاوریم.
گویا در یونان هم از او زیاد سوال می پرسند.
خیلی جالب است. اوایل بعضی از بازیکنان تیم نمی دانستند او سرمربی ایران است. اکثر بازیکنان ولی خبر داشتند. به آنها که نمی دانستند وقتی گفتم کروش سرمربی ماست، باور نمی کردند می گفتند دروغ می گویی، مربی بزرگی چون کروش به کشورهای صاحب سبک فوتبال می رود و غیر ممکن است سرمربی ایران شود. بیشتر بازیکنان از من می پرسند او در تیم ملی چکار می کند؟ از منچستر خاطره تعریف می کند؟ درباره کریس رونالدو چه چیزهایی به شما گفته است؟ برایشان جالب است. تازه تصور کنید که یونان مربیان بزرگی در تاریخ ملی اش داشته است. یک عده در فوتبال ما چه قبول کنند و چه قبول نکنند، کروش مربی بزرگ و با اعتباری در دنیاست.
به عنوان سوال آخر؛ چه خواسته ای از مسئولان داری؟
فقط امیدوارم که اتفاقات اخیر باعث جدایی کروش نشود و چند سال دیگر ما افسوس بخوریم که ای کاش کروش می ماند و می رفتیم جام جهانی. خواهشم از مسئولان این است که قضیه ختم به خیر شود تا ما در آینده دوباره حسرت نخوریم. فوتبال ما بعد از چند سال با کروش در آسیا یک شخصیت خوبی گرفته. در جهان هم به خاطر عملکرد در جام جهانی، وجهه خوبی به دست آورده ایم. کسانی هم که از فوتبال سر در نمی آورند، درباره کروش حرف نزنند. منظورم افراد غیر فوتبالی است که در حد کروش نیستند. آنهایی که در حد او نیستند باید سکوت کنند و درباره او چیزی نگویند.
256 41
منبع: خبر آنلاین
بمب خبری پرسپولیس در آستانه انفجار
ورزش > لیگ برتر - پرسپولیسی ها در آستانه انفجار یک بمب خبری هستند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ باشگاه پرسپولیس از همین حالا به فکر تمدید قرارداد بازیکنان خود هم هست. آنها علاوه بر اینکه مذاکره با برانکو را آغاز کرده اند، با بازیکنان هم مذاکراتی داشته اند تا قرارداد آنها را تمدید کنند. اولین بازیکنی که مدیران باشگاه به سراغ او رفته اند، مهدی طارمی است.
طارمی در حال حاضر با 12 گل بهترین گلزن لیگ برتر پانزدهم است و شانس زیادی هم برای آقای گلی دارد. او پارسال از لیگ کویت پیشنهاد یک و نیم میلیون دلاری داشت اما در نهایت ترجیح داد یک فصل دیگر هم در پرسپولیس بماند. حالا اما روزنامه خبرورزشی خبر از احتمال تمدید قرارداد طارمی با پرسپولیس تا جام جهانی 2018 داده است. چنین اتفاقی میتواند بمب خبری سرخپوشان در این روزها باشد.
43 43
آیا عربستان می تواند در سوریه نیروی زمینی پیاده کند؟ پاسخ کارشناس مسائل خاورمیانه به این پرسش
بین الملل > خاورمیانه - یک کارشناس مسائل خاورمیانه در گفتگو با خبرآنلاین آخرین تحولات سیاسی و میدانی بحران سوریه را مورد بررسی قرار داد.
محمد اکبری - اوضاع در سوریه نه تنها بهتر نمی شود که پیچیده تر هم می شود. در حالی که نیروهای معارض و مخالف به اندازه کافی مشکلات و بحران در سوریه ایجاد کرده بودند حالا عربستان سعودی هم اعلام کرده موضوع ورورد احتمالی زمینی به بحران سوریه را بررسی می کند. اتفاقی که در صورت وقوع تنها به پیچیده تر شدن ابعاد این مناقشه می انجامد. اما پرسشی که پیرامون تصمیم تازه ریاض پیش می آید این است که آیا اساسا عربستان سعودی از حیث سخت افزاری از چنین پتانسیلی برخوردار است؟ آنهم در شرایطی که ارتش عربستان در یمن با مشکلات عدیده ای مواجه است. برای یافتن پاسخ این پرسش از یک کارشناس برجسته خاورمیانه خواستیم تا آخرین تحولات میدانی و سیاسی سوریه را مورد تحلیل و تبیین قرار دهد. هانی زاده در گفتگو با خبرآنلاین سیاست های جدید عربستان را بیشتر تبلیغاتی و نه عملیاتی تحلیل کرد. در ادامه مشروح این گفتگو را می خوانید.
عربستان سعودی اعلام کرده ممکن است نیروهای نظامی خود را راهی سوریه کند. این تغییر نگرش نظامی سعودی از چه عواملی نشات می گیرد؟
با توجه به پیشروی های اخیر ارتش سوریه و نیروهای مردم این کشور و آزادسازی چندین شهر استراتژیک در شمال حلب مثلث ترکیه قطر و عربستان برای برهم زدن شطرنج سیاسی و نظامی خاورمیانه به نفع اسرائیل با شکست مواجه شد و این مثلث تخریبی در حال فروپاشی است. این پیروزی باعث شد ارتباط گروهگ های تروریستی مورد حمایت ترکیه و قطر و عربستان در شمال و جنوب سوریه با شکست مواجه و قطع شود. الان وضعیت گروهک های تروریستی که تمرکزشان در شمال حلب تا درعا است با این عملیات دچار آسیب جدی شد. لذا عربستان از این پیروزی به شدت خشمگین شده تلاش می کند به نوعی بحران سوریه تا پایان سال میلادی ۲۰۱۶ ادامه دهد. دلیل این است از نظر ترکیه و عربستان انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا بر سرنوشت آینده دولت اسد کاملا موثر خواهد بود. با توجه به اینکه در پایان سال جاری میلادی انتخابات آمریکا برگزار خواهد شد به نظر عربستان و ترکیه جمهوری خواهان در آن پیروز خواهند شد و چون آنها نگاه متفاوتی با اوباما نسبت به سوریه دارند ممکن است جمهوری خواهان پس از پیروزی به صورتی جدی وارد سوریه شوند و با استفاده از راهکارهای تهاجمی دولت اسد را سرنگون کنند. لذا واکنش سعودی تا اندازه زیادی شتابزده است. ترکیه هم تهدید کرده نیروهای ش داخل خاک سوریه می روند. اگر این اتفاق رخ دهد و ترکیه و عربستان چنین کنند و نیرو به داخل سوریه اعزام کنند بحران سوریه به یک بحران بین المللی و غیر قابل کنترل تبدیل می شود. چون حضور این نیروها خارج از قطعنامه سازمان ملل باعث می شود ملت و دولت سوریه، روسیه و عراق و حزب الله واکنش نشان دهند. روسیه باید از اعتبار و حیثیت نظامی خود در سوریه دفاع کند و به همین دلیل به نظر می رسد با توجه به اینکه اگر نیروهای عربستان وارد شوند و روسیه واکشن نشان دهد بعید است عربستان چنین ظرفیتی داشته باشد که نیرو اعزام کند. ضمن اینکه ترکیه سعی می کند بین ترکیه و ناتو درگیری ایجاد کند و با توجه به اینکه آمریکایی ها جدیدا به شدت از نقش عربستان و ترکیه از این بحران انتقاد کرده اند و مخالفین بشار را عامل شکست مذاکرات می دانند اوضاع از این هم پیچیده تر می شود.
پرسشی که مطرح می شود این است که آیا عربستان از منظر سخت افزاری از چنین پتانسیلی برخوردار است یا خیر؟
عربستان به لحظا نظامی و سخت افزاری از چنین ظرفیتی برخوردار نیست. عربستان درگیر بحران یمن و باتلاق یمن است و نمی تواند جبهه جدیدی باز کند. سعودی با طرح چنین مسائلی بیشتر تلاش دارد بلوف سیاسی بزند و وانمود کند می تواند در عرصه سیاسی هم نقش آفرینی کند. ضمن اینکه با توجه به ناکامی این کشور در تشکیل ائتلاف بین المللی در قبال سوریه علاقه مند است در فضای روانی نقش آفرینی کند. ضمن اینکه بی علاقه نیست ترکیه را هم به نقش آفرینی بیشتر در این مناقشه ترغیب سازد.
روسیه اعلام کرده، آنکارا چنین قصدی دارد در حالی که دولت ترکیه هرنوع حضور نظامی در سوریه را تکذیب کرده است. به نظر شما ترکیه در این بحران چه خواهد کرد؟
ترکیه به اتکا به عضویت ناتو تلاش می کند نوعی درگیری میان روسیه و ناتو را ایجاد نماید. ترکیه خود نیک می داند که به تنهایی از چنین توانی برخوردار نیست و با تکیه بر حمایت های ناتو با روسیه درگیر شود. رفتارهای این مدت هم همگی نشان از این سیاست دارد. در حالی که بعید است ناتو چنین اشتباهی را مرتکب شود. من فکر می کنم در مجموع این اقدامات را بیشتر باید در چارچوب بحث های روانی طرح و بررسی کرد.
با این وضعیت تا چه اندازه می توان به نتیجه بخش بودن مذاکرات سوریه امیدوار بود؟
به لحاظ سیاسی این مذاکرات به نتیجه نمی رسد. مردم و دولت سوریه مصمم هستند ظرف همین سال میلادی جاری وضعیت سوریه را به لحاظ میدانی به ثباتی برسانند و کلیه شهرهای این کشور را از وجود نیروهای متخاصم و تروریست پاکسازی کنند. واقعیت این است با کارشکنی هایی که طرفین سعودی و ترکی در مذاکرات انجام می دهند خیلی نباید به نتیجه بخش بودن این روند دل بست و شاید راه حل مناسبتر اتکا به پیروزی های نظامی میدانی توسط ارتش و مردم سوریه باشد.
در خصوص مواضع آمریکا چگونه باید به ماجرا نگاه کرد؟
طبیعی است که آمریکا علاقه ندارد این بحران شعله ور شود. ضمن اینکه آمریکا به دنبال تغییر اسد هم نیست. چون به نوعی به اهدافش رسیده است. چرا که با هزینه ها و مشکلاتی که برای سوریه رقم خورده، دیگر سوریه نمی تواند خطری برای اسرائیل به شمار آید و سالها زمان لازم است تا به وضعیت پیش از این مناقشات باز گردد. ضمن اینکه از سوی دیگر آمریکا می داند که کنار گذاشتن اسد باعث می شود اوضاع از این هم بدتر شود. در نتیجه ایالات متحده حاضر نیست دست به ریسک بزند. اما در پایان باید اشاره کرد که متاسفانه حتی اگر اسد هم باقی بماند سوریه به اندازه ای تضعیف شده که سالها زمان لازم است تا این خرابی ها ترمیم شود. خرابی هایی که حتی به بیش از صدها میلیارد دلار هم می رسد.
4950