و حالا سال هاستدر گوشه ی تو می نشینمو خیال گدایی می کنمبرای شعری که واژه هایشاین پرنده های کاغذیدر گلویم بال بال می زنندواژه های تشنه ای که می رقصنددر ریتم آنچه می بینم