چه هنرمند است

چه هنرمند است
کسی که
با یک خداحافظی!
تمام رنگ های دنیایت را
سیاه و سفید می کند

از رفیقی که

آخرش میفهمی

تو باید عشق باشی

تو باید عشق باشی

که اینگونه دل آزاری...

به حرف بیا

به حرف بیا

چیزی بگو

که از دلت پیدا نیست.

که از دلت هیچ حرفی

بغیر عشق زیبا نیست

دل را قرار نیست ، مگر در ڪنار تو ...

دل را قرار نیست ، مگر در ڪنار تو ...

عصرمن در

آدم وقتے دستش

آدم وقتے دستش
بـہ جایے بند نیست سراغ آرزوها مے رود
آرزوهایش ڪـہ محال شد غرق مے شود در خاطراتش...!

ما نیاز داریم

ما نیاز داریم
بـہ شب بخیرهایے ڪـہ
سیاهے شب را براے ما روز ڪند ...

؋ـقط پیش "تو" آرومم

؋ـقط پیش "تو" آرومم
؋ـقط با "تـُو" جَهان خوبہ
چقد بَد عادتم ڪردے نباشے حالم آشوبہ ...

پایان شب من باش

پایان شب من باش ، چون جاے درنگے نیست
جز عشق براے ما ، پایان قشنگے نیست ...

تازگے ها باد ڪـہ مے آید پنجره­ ها را نمے ­بندم …

تازگے ها باد ڪـہ مے آید پنجره­ ها را نمے ­بندم …
مے گویم شاید تو ، در مسیر ملایم باد نشستـہ باشے …

نشستـہ باز خـیالت ڪنار من امّا

نشستـہ باز خـیالت ڪنار من امّا
دلم براے خودت تنگ مے شود ، چـہ ڪنم ...!

هرکیو بیشتر دوست داشته باشی

نمی‌گویم حالا چرا

نمی‌گویم
حالا چرا
بهارهای باقی را
به دیدارم بیا
تا بباری
چون ابر
بر ریشه انتظار من
تا برویم
چون گیاه
در جنگل نگاه تو

ناهید عباسی

دوستت خواهم داشت در سڪوت

دوستت خواهم داشت در سڪوت
ڪہ مبادا در صدایم توقعے باشد ڪہ خاطرت را بیازارد ...

"دوستت دارم"

"دوستت دارم"
و فرقی نمی کند ،
سهمِ چه کسی هستی...
در هر حال ، صورت مسئله پاک نمی شود!
"من" همیشه دوستت خواهم داشت...!

رفتی به درک....

به من نپر...

چیزی که به التماس...

شانس تنها چیزی