گاهـــــی وقتا لازمه زمین بخوری…

گاهـــــی وقتا لازمه زمین بخوری…
تـــا ببینـــی کیا پشتتن…
کیا باعـــــث رشدتن…
کیا میـــرن…
کیا همــــه جوره میمونن!!
گاهـــی لازمه جـــوری زمین بخوری که زخمــی بشــی زخماتــو باز بذاری ببینی کیا نمــک میپاشن کیا مرحـم میذارن کیا باتو هــم دردن کیا هم خــــــــود دردن!!!!!
هیچوقت تا زخمی نشی نمیتونی بفهمی کی چه رفتاری میکنــه!
دست یه کسایی نمــک میبینی که روشون قســـم میخوردی
و یه کسایــی مرحـــم میذارن رو زخمــات که اصلا یادشـــون نبــودی!
انقد مات و مبهـوت رفتارای اونا میمونی که کلا یادت میره زمین خوردی، زخمات دیگه نمی سوزن این جیگـــــرته که میسوزه که چرا به *بعضـــی ها٭ بیشتر از لیاقتشون بهــــــا دادم ‘بعضی هارو هــــم فرامـــــــوش کردم!
زمین که میخوری میبینی کیا هنوز کنــــارت ایستادن و نرفتــــــــــــن ...

مرا ببخش

مرا ببخش که ساده بودنم
 
دلت را زد...

مرا ببخش اگر عشق ورزیدنم
 
چشمانت را بست...

می روم تا آنان که تواناترند،
 
تو را به اوج بودنت برسانند...