کسی بیاید
مارا دعوت کند
به رفتن !
به رفتن از تمام کسانی که
رفته اند و ما هنوز درون آنها مانده ایم!
بُزرگترین بَدیِ زندگی اینهِ که...
هیچوقت...
اُون چیزی رُو کهِ می خوای...
هَمون لحظه ندآریش...
یهِ زمآنی بِهش می رسی...
کهِ دیگهِ برآت مُهم نیست.
پائیز آمد اما،
باران نیامد....
چه غم انگیز است پائیزی که باد و سرما دارد،
اما باران ندارد....
چه کسی میداند
شاید پریشانیِ شب هایمان
بدهکاری به آدمهایی باشد
که صمیمانه به ما دل دادند
و ما چه بی رحمانه
می خواستیم
ولی گفتیم نه!