کارگری خسته سکه ای از جیب...

گل زیبا و عاشقانه

آیا هنوز نیاموختی

به اولین روز اسفندماه خوش آمدید

ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩ ...

ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩ ...

ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ

ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻧﺪﯼ،

ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﯼ!

تنهایی هزاران بار بهتر است

همیشه از دوستی هایم

همیشه از دوستی هایم
به این دلیل پشیمان می شوم که
یا صمیمیت و صفای مرا
به حساب حماقت و ساده لوحی می گذارند
و یا زیرکی و درایت
مرا به حساب حقه بازی...

محبـت تـو را می پذیــرم

محبـت تـو را می پذیــرم

بی آنکـه "دغدغـه فــردا "داشـته باشـم؛

چـون می دانــم" فـــردا "

بیـش از امـروز دوسـ♡ـتت خواهـم داشــت

دست نوشتہ ام

دست نوشتہ ام
دیگر احساسم را نمےرساند…

اگر
دستم بہ تو مےرسید…
التهاب دستانم
هزار حس ناگفتہ را
ترجمہ مےڪرد…

چقــدر
حسِ رسیدڹ بہ تو را دوست دارم…

مـَن ازت خاطرہ دارم

مـَن ازت خاطرہ دارم خاطرہ " درد " ڪمے نیست ...

دریا ساحل طبیعت

اونی که گفت تا...

زیبایی زندگی به آن نیست

پیگیر حال من نشو

اون که رفته

به شخصیت خود

همین نزدیکی ها

و این قصه تموم میشه

اگــر کســی ســراغ صبــوریــم را گـــــرفـت...

اگــر کســی ســراغ صبــوریــم را گـــــرفـت...
بگــوییــد ... کـــاسـه اش شکـست...
دلــش از غــم لبــریــز شـد
جا زد...

کاش برای کسی مهم بودم

گاهی لازم است

گاهی لازم است
کمرنگ
باشی،
تا
قدر
پررنگی هایت
را بیشتر بدانند...!