این غزل هایے ڪـہ مے گویم همـہ مال شماست!
شعرهایم طالب توصیـ؋ احوال شماست!
مهربانے مے چڪد از گوشـہ ے لبخندتان
از همین رو چشم من پیوستـہ دنبال شماست!
من شما را دوست دارم! ماندہ ام تنها ولے
عذر مے خواهم! ولے ... آن هم ز اهمال شماست!
سلطـہ دارید این چنین سرسخت بر اشعار من
بیت و مصراع و تخلص زیر چنگال شماست!
گوش هاتان تیز گردانید بر اشعار من ؛
اے شمایے ڪـہ غزل هایم در اِشغال شماست !
من نمے دانم چرا این روزها عاشق شدم ؟!
من ڪـہ تقصیرے ندارم این ز اغـ؋ـال شماست ...
زمان زیادے گذشت ؋ـهمیدم
همیشـہ اونے ڪـہ میخواے نمیشـہ
؋ـهمیدم هرڪسے ڪـہ باهاتـہ
الزاماً دوستت نیست ...
؋ـهمیدم ڪسے ڪـہ میگـہ
تنهات نمیذارم ، یـہ روزے راحت میرہ
و سراغے ازت نمیگیره ...
؋ـهمیدم تنـ؋ـر یـہ نوع عشقـہ ...
دلخورے و ناراحتے از میزان اهمیتـہ ...
غرور بزرگ ترین دشمنـہ عشقـہ ...
خدا بهترین دوستـہ ...
سلامتے بالاترین ثروتـہ ...
؋ـهمیدم مهم نیست اگـہ آدم
براے عشقش غرورشو از دست بدہ ولے
؋ـاجعـہ اونـہ ڪـہ براے غرورش ،
عشقشو از دســت بــدہ ...
؋ـهمیدم" ر؋ـتن" همیشـہ از روے نـ؋ـرت نیست ...
هرڪے زبونش نرمـہ دلش گرم نیست...
هر ڪے عاشقـہ عاشق نیست...
؋ـهمیدم هر چـہ عاشقتر باشند
زودتر ؋ـراموشت میڪنند...
؋ـهمیدم هر ڪے میگـہ دوستت دارم
دلیل نیست بـہ ؋ـڪرت باشـہ ...
هرڪے میخنده، بدون درد و غم نیست!
ظاهر دلیلے بر باطن نیست ...
؋ـهمیدم ڪسے موظـ؋ بـہ آروم ڪردنت نیست...
؋ـهمیدم گاهے اوقات
تو اوج شلوغے تنهاترینے ! گاهے اوقات
دلت تنگـہ اون آدماے دوست داشتنے سابق میشـہ ...
؋ـهمیدم گاهے دلـت شڪستنش برات دایمے میشـہ ...
گاهے اوقات صمیمے ترین ڪست میشـہ غریبـہ ترین آدم ...
شعرهایم از خودم سرسخت تر دل بستـہ اند
من ؋ـراموشت ڪنم این ها ڪـہ ول ڪن نیستند ...
نمے دانم این روزها
تو دیر بـہ دیر یادم مے ڪنے
یا من زود بـہ زود دلتنگت مے شوم ...